Metody

Minimalnie inwazyjne techniki operacyjne dyskopatii wykonywane z dostępu tylno-bocznego.

SELEKTYWNA ENDOSKOPOWA DISCECTOMIA METODĄ YESS (SED/YESS)
Selektywna endoskopowa discectomia metodą YESS (SED/YESS) jest procedurą z zakresu minimalnie inwazyjnych technik chirurgicznych kręgosłupa, w której do usunięcia przepukliny, protruzji lub wypadnięcia jądra miażdżystego krążka międzykręgowego wykorzystywany jest endoskop. Jest to urządzenie, które posiadając wbudowaną kamerę przekazuje poprzez światłowód obraz pola operacyjnego na monitor. Zasadniczą zaletą metody SED/YESS w porównaniu do innych metod operacyjnych dyskopatii (klasycznych lub endoskopowych, ale przeprowadzanych innymi technikami) jest to, że w metodzie YESS wykorzystywane jest dojście tzw. „tylno-boczne”. Znaczy to, że z małego cięcia skórnego wprowadza się endoskop do krążka międzykręgowego z boku, poprzez mięśnie przykręgosłupowe, które są jedynie nieznacznie rozwarstwiane, a nie przecinane. Dojście to omija zupełnie kanał kręgowy, w którym z zależności od odcinka kręgosłupa znajdują się takie delikatne struktury jak: rdzeń kręgowy, worek oponowy, korzenie nerwowe, naczynia i inne. Tak więc brak jest możliwości bezpośredniej traumatyzacji w/w struktur, co bywa powikłaniem procedur prowadzonych z dostępu tylnego. Unika się również 2 najczęstszych powikłań odległych w czasie takich jak zrosty w kanale kręgowym (narzędzia w ogóle nie przechodzą przez kanał kręgowy w trakcie operacji YESS), oraz destabilizacji kręgosłupa

WEWNĄTRZ DYSKOWA TERAPIA ELEKTROTERMICZNA (IDET – Intradiscal Elektrothermal Therapy).
Termiczna Plastyka Pierścienia włóknistego (Thermal Anuloplasty) Wewnątrzdyskowa, elektrotermiczna terapia (IDET) inaczej: plastyka pierścienia włóknistego (thermal anuloplasty) jest zabiegiem wykonywanym również z dostępu tylno-bocznego do chorego krążka międzykręgowego. W odróżnieniu od innych procedur chirurgicznych, powszechnie wykonywanych w oddziałach ortopedii i neurochirurgii, jest zabiegiem „naprawczym”. Znaczy to, że intencją operacji jest naprawa (wyleczenie) chorego krążka międzykręgowego, po to by mógł on nadal spełniać funkcję „amortyzatora”. Zabieg wykonywany jest z dostępu tylno-bocznego. Poprzez igłę wprowadzana jest elektroda, tak, aby objęła ona swoim działaniem miejsce osłabienia pierścienia włóknistego. Aby osiągnąć cel operacji, czyli zmniejszenie ciśnienia wewnątrz dysku, zmniejszenie jego objętości, a przede wszystkim obkurczenie i wzmocnienie pierścienia włóknistego konieczne jest zadziałanie temperaturą 90 st C przez ok. 15 min. Zabieg jest tym bardziej skuteczny im mniej zniszczone są, ułożone okrężnie w pierścieniu włóknistym włókna kolagenowe.

PRZEZSKÓRNA LASEROWA DEKOMPRESJA DYSKU (PLDD – Percutaneous Laser Disc Decompression).
Przezskórna Termiczna Dekompresja Dysku (PTDD – Percutaneous Thermal Disc Decompression)
Zabieg ten, co jest bardzo ważne, również wykonywany jest z dostępu tylno-bocznego. Tak więc, nie ma ingerencji w kanał kręgowy, nie ma tez możliwości uszkodzenia worka oponowego (rdzenia, gdy celem zabiegu są dyski na wyższych odcinkach kręgosłupa) czy korzeni rdzeniowych. Jest również zabiegiem „naprawczym”. Tą metodą nie można uzyskać wzmocnienia pierścienia włóknistego, zmniejszenie objętości dysku jest minimalne, za to uzyskuje się znaczne obniżenie ciśnienia w dysku. Do tego celu wykorzystywana jest energia lasera (PLDD) lub energia termiczna (PTDD). W przypadku użycia energii laserowej do dekompresji dysku bardzo niewielka objętość jądra miażdżystego ulega „odparowaniu”. Inną metodą dekompresji dysku jest dekompresja termiczna. Do tego celu używany jest system IDET. Zabiegi przezskórnej dekompresji dysku są skuteczne pod warunkiem wyjątkowo rygorystycznych zasad kwalifikacji do tej metody. Stosowane być powinny w okresie choroby dysku, kiedy struktura pierścienia włóknistego nie jest jeszcze uszkodzona, dysk jest „sprężysty”, w obrazie rezonansu magnetycznego nie stwierdza się zaburzeń struktury i ciągłości pierścienia włóknistego, a wysokość dysku nie jest jeszcze obniżona, bądź obniżona jest nieznacznie.

KOBLACJA
Przezskórna Plazmowa Radio-Frekwencyjna Koblacyjna Nukleoplastyka. (Percutaneous Plasma Radio-Frequency Coblative Nucleoplasty) Nukleoplastyka szyjna (Cervical nucleoplasty). Nukleoplastyka Lędźwiowa (Lumbar Nucleoplasty).

Nukleoplastyka metodą koblacji jest zabiegiem w trakcie którego do dekompresji dysku (usunięcia części jądra miażdżystego) wykorzystywana jest tzw. plazma gazowa. Jest ona wytwarzana w trakcie zabiegu przez specjalne urządzenie i przenoszona do wnętrza dysku przez precyzyjnej konstrukcji elektrodę. Elektroda wprowadzana jest poprzez igłę wkłutą do dysku przez dostęp boczny pod kontrolą monitora fluoroskopowego. Temperatura wytwarzanej plazmy wynosi 40 st.C. Z tego wynika wiele zalet tej metody, m.inn. nie obserwuje się uszkodzenia termicznego otaczających tkanek, nie ma nasilonej niekorzystnej reakcjii zapalnej(odpowiedni rozkład mediatorów zapalenia).

Do nukleoplastyki metodą koblacji kwalifikują się chorzy zarówno z dyskopatią w odcinku lędźwiowym jak i szyjnym, a także dolnym piersiowym. Redukcja masy przepukliny jądra miażdżystego, a także obniżenie ciśnienia w dysku odbywa się poprzez wykonanie kilku kanałów (dyskopatia lędźwiowa) lub 3-ch owalnych lezji (dyskopatia szyjna) techniką koblacji czyli zimnego odparowania tkankowego. Dyskopatia :: Metody Endoskopowe :: Metody Laserowe

Redukowany jest ucisk wypukliny dyskowej na pobliski korzeń nerwowy, co zmniejsza lub usuwa dolegliwości bólowe oraz znacznie poprawia komfort chorego. Pierwsze w świecie takie zabiegi zostały wykonane pod koniec 2000 roku w Stanach Zjednoczonych. Są to zabiegi minimalnie inwazyjne o relatywnie niskim odsetku możliwych powikłań i wysokim poziomie skuteczności. Dane z literatury anglojęzycznej donoszą o jej 80% sukcesie terapeutycznym(ustąpienie dolegliwości).

Podsumowując jest to metoda sprawdzona, bezpieczna, dostępna i komfortowa dla chorego z uwagi na jej małoinwazyjny charakter.


ZABIEG DYNAMICZNEJ STABILIZACJI MIĘDZYKOLCOWEJ KRĘGOSLUPA DIAM
W części schorzeń kręgosłupa przebiegających z klinicznymi i radiologicznymi objawami niestabilności, w których do niedawna jedynym sposobem stabilizacji były metody usztywniające i unieruchamiające jak spondylodeza czy artrodeza możliwą i wskazaną do stosowania jest nowoczesna metoda stabilizacji międzywyrostkowej dynamicznej DIAM. Zamiast implantu sztywnego stosowany jest w takich przypadkach nowoczesnej konstrukcji elastyczny, odkształcalny implant DIAM (Device for Intervertebral Assisted Motion). Implant ten przejmuje część obciążeń biegnących przez segment ruchowy kręgosłupa zachowując jednocześnie naturalną ruchomość poszczególnych jego elementów. Odciążenie tzw. tylnej kolumny kręgosłupa powoduje zmniejszenie nacisku na korzenie rdzeniowe, wyrostki stawowe oraz tylną część trzonu powodując prawidłowe ustawienie wyrostków stawowych, odtworzenie prawidłowych napięć więzadeł poszerzenie patologicznie zwężonej przestrzeni międzykręgowej i stabilizację danego odcinka kręgosłupa. Bardzo ważną cechą stabilizacji dynamicznej jest brak kumulacji naprężeń w segmentach leżących w bezpośrednim sąsiedztwie stabilizowanego obszaru, co występuje podczas procedur usztywniających kręgosłup.

Dynamiczna stabilizacja lędźwiowa międzykolcowa tylna z użyciem DIAM ze względu na swoją stosunkowo małą inwazyjność w zakresie tkanek miękkich i kostnych kręgosłupa może być przeprowadzana w technice MAST (Minimal Access Spine Technique). W czasie implantacji nie ma konieczności penetracji nasad, łuków kręgów, trzonu ani kanału kręgowego. Nie ma również bezpośredniego kontaktu narzędzi ani implantu ze strukturami nerwowymi, przez co praktycznie przy prawidłowo przeprowadzonej operacji nie ma ryzyka niepowodzeń związanych z dodatkowymi deficytami neurologicznymi. Zachowana jest również anatoma więzadłowo-mięśniowa tylnej kolumny kręgosłupa. System stabilizacji dynamicznej DIAM jest najnowszym osiągnięciem technologicznym w zakresie leczenia przewlekłych zespołów przeciążeniowo-bólowych kręgosłupa.

Wskazaniami do leczenia metodą dynamicznej stabilizacji lędźwiowej międzykolcowej tylnej z użyciem DIAM mogą być następujące schorzenia: niestabilność kręgosłupa, choroby krążków międzykręgowych lędźwiowych z uszkodzeniem rdzenia kręgowego i/lub korzeni rdzeniowych, przemieszczenia krążka międzykręgowego, zwyrodnienia krążka międzykręgowego lub inne określone choroby krążka, zespół wąskiego kanału kręgowego, pourazowa spondylopatia i inne spondylopatie, kręgozmyk, kręgoszczelina, skoliozy, kifozy, stan po usunięciu przepukliny dysku lub dysku jako element stabilizujący i amortyzujący i inne. Może ona być również stosowana w zaawansowanych zespołach przeciążeniowych jako profilaktyczna stabilizacja rozpoczynającej się niestabilności i kręgozmyku.

(CESS) ODBARCZENIE KANAŁU KRĘGOWEGO - DISCEKTOMIA I FORAMINOTOMIA ENDOSKOPOWA Z DOSTĘPU PRZEDNIEGO METODĄ CESSYS®
W pełni endoskopowa metoda CESSYS® jest przeznaczona dla małoinwazyjnego leczenia przepukliny dysku międzykręgowego w odcinku szyjnym kręgosłupa. Wykorzystuje ona dostęp przedni ipsi i contra-lateralny przez przestrzeń dysku, trajektoria dostępu nacelowana jest bezpośrednio na miejsce występowania przepukliny. Podczas wizualizacji endoskopowej przez cały czas trwania zabiegu, materiał przepukliny uciskający na struktury nerwowe zostaje precyzyjnie usunięty od strony wewnętrznej przepukliny. Taki dostęp operacyjny chroni przed możliwością manipulacji rdzenia kręgowego. Niewielka średnica kaniuli endoskopu pozwala na atraumatyczny dostęp operacyjny. Dzięki właściwemu oświetleniu i wysokiej klasy optyce uzyskano wysoką jakość (Full HD) obrazu pola operacyjnego.

Poprzez kanał roboczy znajdujący się w kaniuli wprowadza się, pod kontrolą wizji, precyzyjne narzędzia chirurgiczne, dzięki którym możliwe jest dokładne usunięcie przepukliny z ciała pacjenta. Ponadto, w trakcie operacji stosowane są opatentowane urządzenia do radiokoagulacji o niskiej- bezpiecznej dla struktur nerwowych, temperaturze roboczej.

Alternatywną metodą leczenia jest, w odcinku szyjnym klasyczny zabieg usunięcia przpukliny, bądź całego dysku najczęściej z zastosowaniem implantu międzytrzonowego.

Alternatywą jest też nie podjęcie leczenia zabiegowego.Pacjent po przeanalizowaniu dokładnych informacji udzielonych mu przez lekarza sam ostatecznie wybiera metodę leczenia.

WSKAZANIA DO ZABIEGU

  • Wypuklina lub przepuklina dysku w odcinku szyjnym kręgosłupa (protrusion or prolaps of the disc)
  • Zwężenie otworu międzykręgowego w odcinku szyjnym kręgosłupa (foraminal stenosis)
  • Zwężenia kanału kręgowego w odcinku szyjnym kręgosłupa, z uciskiem lub bez ucisku rdzenia kręgowego, bez zaawansowanych deficytów neurologicznych w postaci: porażenia rdzenia kręgowego, niedowładu kończyn dolnych, zaawansowanego niedowładu kończyn górnych.
  • zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe trzonów kręgów w odcinku szyjnym kręgosłupa
  • Inne stany schorzenia kręgosłupa w odcinku szyjnym, konsultowane przez Pacjenta z dr hab. Stanisław Kwiek

Style Selector

Layout Style

Predefined Colors

Background Image